Screaming Piha / Schreeuwpiha, Pipiyo

Screaming Piha (Lipaugus vociferans)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© N. Takano	© Paul Baker	Eerste nest in Suriname © Adrian Arroyo
Frans Guyana © Matthias Fernandez	Frans Guyana © Matthias Fernandez

Foto van een Pipiyo of Schreeuwpiha gemaakt door N. Takano en een door paul Baker op Tinka Eiland in februari 2013. Matthias Fernandez zag zijn Piha nabij Saut Mapaou in Frans Guyana in september 2013 en een in het Nouragues natuurpark in december 2013.
Deze piha's maken het geluid dat kenmerkend is voor het oerwoud in Suriname (en heel Zuid-Amerika), ze roepen voortdurend en heel luid. En dat doen ze met een goede reden: mannetjes hebben ieder hun eigen kleine gebied, waar ze vrouwtjes heen proberen te lokken. Enkele mannetjes bij elkaar en je krijgt een 'lek': een wedstrijd arena. Het vrouwtje kijkt waarschijnlijk wie het mooist (hardst) zingt om dan met hem te paren. De vogels zijn moeilijk te zien in het regenwoud, ze zijn grijs en zitten een groot deel van de tijd zonder veel te bewegen boven in bomen, alleen maar te roepen. Ik lees dat ze vooral fruit eten en dat ze niet veel tijd nodig hebben om dat te vergaren.
Fred Pansa maakte een video van een Piha op het nest met jong!!! in oktober 2023. Een zeldzaam gezicht.

Vogelgeluiden (klik er op om te luisteren)
Geluidsopname van een Schreeuwpiha, Pipiyo © Jan Hein Ribot

Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken)
Video opname van een Schreeuwpiha, Pipiyo © ;

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Lipaugus vociferans
Orde:	Passeriformes
Familie:	Cotingidae, 11 in Suriname
Nederlands:	Schreeuwpiha, Pipiyo
Engels:	Screaming Piha
Sranan ('Surinaams'):	Pipiyo, Paipaiyo, Busiskowtu, Kwetkwetyaba
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Minero
Portugees (Brazilië):	Cricrió
Arowaks:
Carib:
Frans:	Piauhau horleur, païpayo, Voyan grand bois

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 821 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 1 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 821 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 1 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: september 2024 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).