Red-eyed Vireo / Roodoogvireo

Red-eyed Vireo (Vireo olivaceus)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Steven Wytema	Frans Guyana © Matthias Fernandez	Nederland © Hans Gebuis

De Roodoog Vireo is vaak te horen in het binnenland van Suriname, hoog in de bomen van het regenwoud. In Holland is hij zeer zeldzaam, een dwaalgast uit Noord-Amerika, dus die derde foto is speciaal. Jonge vogels uit Noord-Amerika (zoals dit er waarschijnlijk een is) hebben nog niet de zeer rode ogen van hun ouders. In Suriname hebben de daar broedende vogels, ook als ze volwasssen zijn, bruine ogen. Dus hun naam is niet helemaal goed getroffen. Otte Ottema nam het geluid van de roodoog vireo op in Suriname.
De eerste foto is gemaakt door Steven Wytema in juli 2005 op de Brownsberg, de tweede door Mathias Fernandez in Frans Guyana in oktober 2013 (Nouragues) en de laatste is gemaakt door Hans Gebuis in 2003 op Vlieland, Nederland in oktober 1996.

Vogelgeluiden (klik er op om te luisteren)
Geluidsopname van een Roodoogvireo © Otte Ottema, bird guide

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Vireo olivaceus
Orde:	Passeriformes
Familie:	Vireonidae, 9 in Suriname
Nederlands:	Roodoogvireo
Engels:	Red-eyed Vireo
Sranan ('Surinaams'):
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Julián Chivi Ojirrojo
Portugees (Brazilië):	Juruviara
Arowaks:
Carib:
Frans:	Viréo aux yeux rouges

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 312 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 1 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 312 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 1 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: september 2024 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).