Solitary Sandpiper / Amerikaanse bosruiter

Solitary Sandpiper (Tringa solitaria)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Hans Majong	© Foek Chin Joe	© Suzette Eeltink
© Dominiek Plouvier	© Erik Toorman	Overbridge nov 22 © Alexander Elias
Frans Guyana © Alexandre Renaudier

Amerikaanse bosruiter: Een zeer veel voorkomende vogel, vooral in het kustgebied en in de savanne. Ze zijn vaak alleen in ondiep water en kunnen gemakkelijk herkend worden aan de witte oogring, de zwart-wit tekening op de staart en het op-en-neer gaan van het achterlijf tijdens het zoeken van voedsel. Dieper in Suriname worden ze ook gezien, bij regenplassen in het bos bijvoorbeeld.
De erste foto is gemaakt door Alexandre Renaudier in Frans Guiana en dan een die is gemaakt door Foek Chin Joe bij het verlengde van de nieuw Charlesburgweg vlak bij zee en vlakbij Paramaribo. De vogel heeft zijn witte buik in de schaduw, die valt dus niet op. Daaronder nog een foto van een jonge vogel, gemaakt door Suzette Eeltink op Frederikshoop in Suriname in 2006.
Dominiek Plouvier maakte de video van deze snepi.

Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken)
Video opname van een Amerikaanse bosruiter © ;

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Tringa solitaria
Orde:	Charadriiformes
Familie:	Scolopacidae, 25 in Suriname
Nederlands:	Amerikaanse bosruiter
Engels:	Solitary Sandpiper
Sranan ('Surinaams'):
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):
Portugees (Brazilië):	Maçarico-solitário
Arowaks:
Carib:
Frans:	Chevalier solitaire

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 466 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 466 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: september 2024 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).