Common Tody-Flycatcher (Todirostrum cinereum) Dutch text English text Vogels in Suriname/Birds in Suriname




Foto's (klik er op om te vergroten)
Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door Jan Hein Ribot
© Jan Hein Ribot

Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door Leo Olmtak
© Leo Olmtak

Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door Jan Hein Ribot
© Jan Hein Ribot

Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door Jan Hein Ribot
© Jan Hein Ribot

Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door John S. Dunning
© John S. Dunning

Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door Frank Valk
© Frank Valk

Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door Rutger Lem
versierd nest © Rutger Lem

Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door Dominiek Plouvier
dec'20 © Dominiek Plouvier

Todirostrum cinereum, Common Tody-Flycatcher, Bakbatitri door Matthias Fernandez
Frans Guyana © Matthias Fernandez




Titri: Een klein vogeltje, van onder geel en van boven donker grijs. Hij heeft twee gele strepen op elke vleugel. Als je een nest vindt, hangt het vaak laag in een boom, aan het einde van een dunne tak. Het is een langgerekte bal van gras en bladeren met boven een ingang. Omdat ze in de grote regentijd broeden, ziet het nest er vaak nat en verwaaid uit. De bakbatitri zoekt insekten in de bomen en als hij er een pakt met zijn platte snavel maakt het een geluid, alsof hij met veel kracht zijn snavel dichtslaat. Dat verraad vaak deze titri's, zijn eigen zang lijkt op zijn naam ti tr.
De eerste foto is gemaakt door J.H. Ribot. Dan een foto van Leo Olmtak van een vogel met nestmateriaal. Dan twee van een vogel in of bij zijn nest, je kunt goed zien hoe een van de nesten aan het einde van een twijg is vastgemaakt, ook van J.H. Ribot en allemaal uit Suriname. De laatste foto is van J.S. Dunning.br>Dominiek Plouvier maakte de video.



Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken)
Video opname van een
Geelbuikschoffelsnavel
© ;
   


Verspreiding




Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :

Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone.
Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.



Namen
Wetenschappelijke naam: Todirostrum cinereum
Orde: Passeriformes
Familie: Tyrannidae, 91 in Suriname
Nederlands: Geelbuikschoffelsnavel
Engels: Common Tody-Flycatcher
Sranan ('Surinaams'): Bakbatitri
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela): Titirijíl; lomicenizo
Portugees (Brazilië): Ferreirinho/Relógio
Arowaks:
Carib:
Frans: Todirostre familier


Verdeling van waarnemingen over het jaar Waarnemingen van broeden over het jaar
The 871 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced. The 156 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.


Fatbirder's Top 1000 Birding Websites Laatste update: november 2023 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).