Snail Kite / Slakkenwouw, Pakro Aka

Snail Kite (Rostrhamus sociabilis)

Foto's (klik er op om te vergroten)
© Dominiek Plouvier	© Dominiek Plouvier	© Jan Hein Ribot
© Dennis Binda	© Dominiek Plouvier	heel jong in juli © Daniël van Vuuren
© Daniël van Vuuren	onder een paal, Damboentong © Daniël van Vuuren	© Dominiek Plouvier
Frans Guyana © Michel Giraud-Audine	met zijn normale voedsel, Florida © Jean-Louis Rousselle

Het mannetje van de pakro aka is donkerblauw-grijs met een witte stuit, terwijl het vrouwtje en de jonge pakro aka vuil bruin zijn met lichtere plekken aan de onderkant. Een foto van een jong staat onderaan de pagina. Op de bovenste foto is het wit boven de staart moeilijk te zien door de tak waar hij op zit. Deze aka's hebben een lange gekromde snavel waarmee ze heel vakkundig de slakken uit hun huisje kunnen halen. Ze vangen deze slakken met hun poten. Ze vliegen daarbij laag over de zwampen of rijstvelden en duiken naar beneden als ze een slak zien. Ze peuzelen de slakken op een vaste plek op. Hier kan je dan ook soms tientallen tot honderden slakkenhuizen vinden. Jammer genoeg hebben de pakro aka's veel te lijden van de slakkenvergiften die de rijstboeren in hun rijstvelden gebruiken. Door de slakken te vergiftigen worden de aka's ook vergiftigd. Dit is vooral jammer, omdat deze vogels zeer nuttig zijn, aangezien ze tientallen slakkken per dag opeten.
Je kan de vogel heel goed te zien krijgen als je naar Weg naar zee gaat. Bij zonsondergang kan je ze statig naar hun slaapplaats zien trekken, waar ze in grote groepen bij elkaar in palmbosjes de nacht doorbrengen. 's Morgens vroeg vliegen ze dan weer naar hun eetplaats, waar ze verder de hele dag in de buurt blijven. Het is een van de weinige aka's die in groepjes, kolonies genoemd, bij elkaar in diep-water zwampen broeden. Het nest bestaat uit een platform van twijgjes. Het wordt laag boven de grond gebouwd, zowel in struikjes als in boompjes. Grote groepen verzamelen zich soms op weg naar hun slaapplaats. Tientallen vogels is dan niet raar, Haverschmidt zag een groep met honderden vogels (Nickerie 1953), zelf zag ik in Wageningen wel eens een groep van minstens 100 vogels (1983). Het geluid lijkt precies op dat van een geit.
De eerste foto's zijn gemaakt door Wouter (de eerste) en Dominiek Plouvier, Suriname en een vliegende vogel van bovenaf gefotografeerd door J. Ribot in de Corantijnpolder in Nickerie, waar er veel van deze wouwen zijn. Dan een foto van een jonge vogel, gemaakt door Dennis Binda in 2008. en de laatste twee foto's zijn weer van Dominiek Plouvier, alle foto's uit Suriname.
Er is een video van een pakro aka die een slak (pakro) oppikt bij lelydorp (Ribot). En een van een wegvliegende aka door Dominiek Plouvier.

Video (klik op de link of op de 'play'-knop om te kijken)
Video opname van een Slakkenwouw, Pakro Aka © ;	Video opname van een Slakkenwouw, Pakro Aka © ;

Verspreiding

Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :
Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone. Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.

Namen
Wetenschappelijke naam:	Rostrhamus sociabilis
Orde:	Accipitriformes
Familie:	Accipitridae, 33 in Suriname
Nederlands:	Slakkenwouw, Pakro Aka
Engels:	Snail Kite
Sranan ('Surinaams'):	Pakro aka
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela):	Gavilán caracolero
Portugees (Brazilië):	Caramujeiro
Arowaks:	Kiewe balielie (lord of the snails)
Carib:	Sieto, Awataloe
Frans:	Milan des marais

Verdeling van waarnemingen over het jaar	Waarnemingen van broeden over het jaar

The 619 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.	The 6 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest. Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences. The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Verdeling van waarnemingen over het jaar

Waarnemingen van broeden over het jaar

The 619 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced.

The 6 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.

Laatste update: november 2023 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).