Least Grebe (Tachybaptus dominicus) Dutch text English text Vogels in Suriname/Birds in Suriname




Foto's (klik er op om te vergroten)
Tachybaptus dominicus, Least Grebe,  door Foek Chin Joe
© Foek Chin Joe

Tachybaptus dominicus, Least Grebe,  door Foek Chin Joe
© Foek Chin Joe

Tachybaptus dominicus, Least Grebe,  door Carl Beel
© Carl Beel

Tachybaptus dominicus, Least Grebe,  door Karol en Magdalena Bartsch
© Karol en Magdalena Bartsch

Tachybaptus dominicus, Least Grebe,  door Alies van Sauers-Muller
© Alies van Sauers-Muller

Tachybaptus dominicus, Least Grebe,  door Pascal Dubois
Frans Guyana © Pascal Dubois

Tachybaptus dominicus, Least Grebe,  door Michel Giraud-Audine
Frans Guyana © Michel Giraud-Audine

Tachybaptus dominicus, Least Grebe,  door Michel Giraud-Audine
Frans Guyana © Michel Giraud-Audine

 



Futen, waar deze Amerikaanse dodaars toe behoort, zijn goed aangepast voor een leven in het water. Ze vinden hun voedsel al zwemmend en duikend, vaak kleine vissen of insecten of scheldieren. De Amerikaanse dodaars is zeldzaam in Suriname en wordt vooral gevonden in zoetwater moerassen bij de kust. Soms worden er vogels gevonden in rivieren of meertjes verder van de kust in het oerwoud, zoals je kunt zien op de kaart hier beneden (en de foto's wijzen er ook op natuurlijk). Paartjes met jongen (tot 6) worden daar ook gezien.
Amerikaanse Dodaars en zijn jong zijn gefotografeerd door Foek Chin Joe langs de Suriname rivier in de buurt van Overbridge (25 januari 2007, hierboven). Een volwassen vogel met 3 jongen werd gezien door Carl Beel in de buurt van de colakreek in september 2011. De jongen wilden niet te lang onder de veren van de ouder blijven, ondanks de aanwezigheid van de fotograaf. Karol Bartsch fotografeerde de fuut in de Rosbell goud mijn in jauari 2014. De laatste fotos 'zijn van een dodaars gezien door Pascal Dubois in Frans Guyana en van een nest door Michel Giraud-Audien bij Paracou in Frans Guyana in januari 2014.



Verspreiding




Elk klein vierkant stelt minstens één waargenomen vogel voor of een groep, grotere vierkanten minstens vier verschillende dagen met waarnemingen en de grootste vierkanten minstens tien. De kleur geeft aan: blauw voor de kustvlakte, geel voor savanne en rood voor het oerwoud.
Niet alle plaatsen in Suriname worden even goed bezocht door vogelaars, dus de verdeling van de vierkanten geeft een indicatie van de plaats van de vogels, maar ook van de vogelaars. Op sommige plaatsen in het zuiden zijn geen observaties van vogels, door ervaren vogelaars, binnen een straal van 60 kilometer.

Voorkomen in diverse zones
kustvlakte (blauwe stippen op de kaart) :
noordelijke savanna (gele stippen (in het noorden)) :
regenwoud onder 400 m (rode stippen) :
regenwoud boven 400 m (rode stippen) :
Sipaliwini savanna (gele stippen (in het zuiden)) :

Blanco als de vogel niet overtuigend is aangetoond in die zone.
Data geïnterpreteeerd door Arie Spaans, Otte Ottema en Jan Hein Ribot.



Namen
Wetenschappelijke naam: Tachybaptus dominicus
Orde: Podicipediformes
Familie: Podicipedidae, 2 in Suriname
Nederlands: Amerikaanse Dodaars
Engels: Least Grebe
Sranan ('Surinaams'):
Guyana:
Papiamento:
Spaans (Venezuela): Patico Zambullidor
Portugees (Brazilië): Mergulhão-pequeno
Arowaks:
Carib:
Frans: Grèbe de Saint -Dominique


Verdeling van waarnemingen over het jaar Waarnemingen van broeden over het jaar
The 54 reported observations of this bird in Suriname, mainly for the last 50 years up to 2018, have been grouped by month. More birds on one day are counted as one observation. Of course, if the graph should depict the total number of birds seen, the differences between the months could be much more pronounced. The 4 reported breeding observations of this bird in Suriname. Most observations are about nest with eggs, some about fledglings, or feeding at a nest or the building of a nest.

Of the about 5000 nests and eggs found for all species together, about 1/3 comes from the egg collection of Penard between 1896 and 1905. For some reason most collecting then was done in the first half of each year, so the shown distribution does not necessarily reflect the actual breeding preferences.
The main dry season in Suriname is reckoned to be from half August to the end of November, the main wet season from half April to half August, but the the timing of begin and end does vary from year to year. Around March a second dry season often occurs.


Fatbirder's Top 1000 Birding Websites Laatste update: november 2023 door Jan Hein Ribot. Commentaar of fotos naar: jhribot ( residing at ) gmail (point!) com.
observations can be uploaded to suriname.observation.org or ebird.org ).